พันธนาการรักสีเพลิง

เขา......คือ....ไฟที่เผาผลาญเธอให้มอดไหม้เป็นจุลกับสิ่งที่เธอไม่ได้ก่อ

.........เธอ.........เปรียบดั่งภูเขาน้ำแข็งที่มีแต่ความนิ่งเฉย.....เย็นชา..ความต่อต้านเฉยเมยอันเฉียบขาด แต่ถ้าใครมากระตุกต่อมของเธอ อย่าหวังว่าจะเป็นสุขเลย เพราะเธอ......บทจะนิ่ง เย็นยะเยือกปานน้ำแข็ง จะให้ร้าย......เธอแรงสุดเหวี่ยง


          
      " พีชญา ฟังผมคุณควรเข้าใจกฏกติกาของผม ซึ่งหมายถึง เราจะไม่มีข้อผูกมัดใดเกิดขึ้น และคุณควรสังวรตัวไว้เลยว่า ผมไม่เคยสนใจคุณ แม่แต่น่าคุณผมยังไม่อยากมองด้วยซ้ำ และหวังว่าคุณจะไม่มาก้าวก่ายยุ่งเรื่องส่วนตัวของผมเป็นเด็ดขาด หวังว่าคงเข้าใจและฟังภาษาคนรู้เรื่อง" 

       " ขอบคุณมากนะคุณดลที่มาเตือนดิฉัน แต่ขอโทษนะคะ คุณไม่มีสิทธิ์ เพราะดิฉันก็ไม่เคยเอาเรื่องของคุณมาใส่สมองให้รกสมองเหมือนกัน เราต่างคนต่างอยู่ มันก็แค่การแต่งงานที่ดิฉันแสนจะเกลียดเข้าไส้และหวังว่าคุณจะรักษาคำพูดในทุกทุกเรื่อง"

ปัง!!! เสียงประตูกันระหว่างกลางของห้องดังสนั่นหวั่นไหวบอกถึงอารมณ์ของผู้ปิดมันได้เป็นอย่างดี เขาเข้ามาต่อว่าเธอเพียงเท่านั้น ไม่ฟังคำอธิบายใดทั้งสิ้นจากปากของเธอ คนอย่างพีชญาหรือจะยอมให้เขามาสาดเสียเทเสียใส่อย่างเดียว เธอต้องแต่งงานกับเขาโดยที่เขามีคนรักอยู่แล้ว แล้วเธอล่ะ คนรักเธอที่คบกันมานานนับหกปีเขาไม่รับรู้เลยหรือว่าเธอก็เจ็บปวดไม่แพ้กันที่ต้องตัดสายสัมพันธ์กับคนรักเพื่อมาแต่งงานกับเขา โดยการจัดการของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย และผิดหรือที่เธอก็ไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาเหมือนกัน !!

      นับจากนี้ อย่าได้ฝันว่าคุณจะร้ายมาแล้วฉันจะไม่ร้ายไป!!!!!!!!!!!